Van Jakarta naar Pangandaran

Dinsdag 17 juni 2014

Vandaag staat een reisdag op het programma. We vliegen om 11:10 met Emirates van Dubai naar Jakarta, een vlucht van een kleine 8 uur. In Jakarta aangekomen duurt het zoals we inmiddels in Azië gewend zijn een 1,5 uur voordat we ons visa hebben en door de douane zijn. Zodra we naar buiten lopen, voel je gelijk weer dat je in Azië bent; de vochtige warme lucht vermengd met de geur van kruiden. Van alle kanten komen taxi chauffeurs die je voor een “vely special plice” naar ons hotel willen brengen. Gelukkig hebben we ervaring met reizen in Azië waardoor we weten waar we op moeten letten. In dit geval de Blue Bird taxi, zo’n beetje het enige taxibedrijf wat op de meter rijdt.
Ter vergelijking, de “vely special plice” was 270.000 Roepia (€ 17,-) terwijl we op de meter voor 130.000 Roepia (€ 8,-) bij ons hotel werden gedropt, niet duur overigens voor een rit van 40 km.
Hierbij moet gezegd worden dat onze taxichauffeur dacht dat die Schumacher was en met zijn rijstijl het niet lang duurt voordat hij ook in dezelfde toestand zal verkeren ;-).


Woensdag 18 juni 2014

Door het drie uur tijdverschil met Dubai lagen we pas om 2:00 uur in bed en hebben we vanochtend uitgeslapen tot 9:00. Vandaag stonden een aantal bezienswaardigheden in Jakarta op het programma, maar eerst zijn we naar het station Gambir gelopen om ons treinkaartje voor de reis naar Bandung van donderdag te reserveren. Vervolgens zijn we station Gambir met de Bluebird taxi naar Batavia gegaan waar een stuk Nederlandse historie ligt. Dit stukje in de taxi is al een belevenis op zich, het verkeer in Jakarta is één constante verkeersopstopping waar auto’s, scooters, tuk tuks kris kras, al toeterend door elkaar heen rijden, het is voor ons Nederlanders echt niet te doen om hier met een auto te rijden. Bij Batavia aangekomen hebben we met een gids een rondleiding door de haven Sunda Kelapa gemaakt, dit is de haven waar het vroeger in de VOC tijd allemaal gebeurde, maar nu nog als toeristische en nationale haven wordt gebruikt (met name goederenvervoer naar Kalimantan en Sumatra). Daarna hebben we het oude Batavia dorp bezocht, waar vooral de zeelui/vissers en hun familie wonen. Vervolgens hebben we het Museum Bahari bekeken (museum over de VOC historie).
Van Batavia dorp zijn we naar het het oude stadhuis van Jakarta gelopen waar je duidelijk de Nederlandse bouwstijl herkent. Daarna even wat gedronken in Cafe Batavia wat ook duidelijk de Nederlandse invloeden heeft.
Vandaag veel gezien van Jakarta, maar eerlijk gezegd is het wel op z’n Hollands gezegd één grote teringbende, mensen gooien echt alles van zich af, ofwel in het water ofwel op straat.
’s Avonds hebben we bij een Maleisisch restaurantje Rendang gegeten. Daarna door naar een cafe waar de wedstrijd Nederland – Australië werd uitgezonden. Vooral veel Molukse Indonesiërs zijn voor Nederland. We lagen om 1:45 uur op bed.


Donderdag 19 juni 2014

Na een kort nachtje ging vanochtend om 6:00 uur de wekker. We gaan vandaag met de trein van Jakarta naar Bandung. Aangezien we er een uur van tevoren moesten zijn, dus al vroeg op pad (waarom we er een uur van tevoren moesten zijn is ons trouwens niet helemaal duidelijk, we hadden liever langer in ons bedje blijven liggen). Leonie voelde zich niet fit vandaag, waarschijnlijk door de fruitshake die waarschijnlijk met leidingwater was aangelengd. Niet echt prettig dus.
We hadden kaartjes voor de “Eksekutiv” klasse geboekt, wat zoiets als 1e klas betekent, comfortabel reizen voor een fractie van wat het bij de NS kost. Om 11:30 uur kwamen we aan in Bandung. Op het station zit een soort VVV kantoor waar een gids zich aan bood. Na onze wensen en vooral eisen besproken te hebben en te hebben onderhandeld zijn we op pad gegaan met onze gids Dadan en chauffeur Adé. We zijn vandaag naar de Malabar theeplantage gegaan, één van de grootste oud-Nederlandse theeplantages. We hebben geslapen in een gastenverblijf bij het huis van de voormalig Nederlandse eigenaar, mister Bosscha. Aan het einde van de middag hebben we nog een bezoek gebracht aan één van de theefabrieken. Leuk om het proces te zien en ook grappig om te zien dat thee voor zowel Pickwick als Lipton hier geproduceerd wordt. Kosten voor dit uitstapje: € 6,50 inclusief de rondleiding, 2 doosjes thee en een pak “losse” thee. We waren overigens de enige toeristen hier. Daarna nog even in het dorpje wat gegeten en vroeg naar bed.


Vrijdag 20 juni 2014

Vanochtend hebben we na het ontbijt de theeplantage en de begraafplaats van mister Bosscha bezocht. Het blaadjes plukken gaat sinds een paar jaar met een soort elektrische heggenschaar, daar waar deze vrouwtjes dat voorheen met de hand moesten knippen, hiermee kan er 6x zo snel gewerkt worden.

Vervolgens zijn we door gegaan naar de vulkaan Papandayan, hiervoor moesten we een lange tijd in de auto zitten over hobbelige weggetjes. Het was het allemaal zeer zeker waard. Bij de vulkaan zijn we met een gids een tocht van 2 uur gemaakt. Langs alle vulkanische aktiviteiten en het kratermeer. De laatste keer dat de vulkaan is uitgebarsten, was 2002, de gevolgen hiervan waren nog duidelijk zichtbaar. De erupties zijn hier overigens niet te voorspellen....Na deze tocht zijn we doorgereden naar Garut, waar we vanavond overnachten. Onze badkamer is voorzien van een soort bad waar warm water uit de natuurlijke hotspings uit de omgeving door circuleert.


Zaterdag 21 juni 2014

Vanochtend zijn we om 7:30 uur vertrokken vanuit Garut naar Kampung Naga. Kampung Naga is een zelfvoorzienend dorpje van 111 huisjes met 342 inwoners van Sundanesische oorsprong. Alles is authentiek, dus op de manier hoe het vroeger ging. Van daaruit zijn we over een door Nederlanders gebouwde spoorbrug richting Pangandaran gereden. Onderweg zijn we gestopt bij een mannetje die zelf houten Wajong poppen maakt. Zeg maar de Indonesische Jan Klaasen en Katrien. Met deze poppen houden ze voorstellingen die zo’n 6-8 uur duren (!). Interessant om hier een uitleg over te krijgen. We hebben een pop gekocht als souvenir. Daarna zijn we door gereden naar ons hotel in Pangandaran, een plaatsje aan de kust. Helaas hebben we geen zonsondergang kunnen zien, omdat het onweerde. Op het strand hebben we wat gegeten en gedronken.
Morgen vervolgen we onze reis naar het Dieng Plateau.