"Mister: Can I take picture with you?"

Zondag 22 juni 2014

Na het ontbijt zouden we vertrekken voor een boottochtje van Pangandaran naar Cilacap. Vooraf toch maar even aan onze gids Dadan gevraagd wat dit precies in hield. Het ging om een toeristenbootje die je over de rivier, door de jungle, in zo’n 3 uur naar Cilacap bracht waar Dadan en onze gids ons met de auto zouden ophalen. Aangezien dit tochtje zo’n € 50,- kost en we dit al eens in Maleisië en in Thailand hebben gedaan, hebben we besloten dit tochtje te skippen. In plaats daarvan hebben we een wandeling over het strand gemaakt. Het was om 8:30 uur al super druk op het strand met eigenlijk alleen maar Indonesiërs, wij waren dus de enige “blanke” toeristen wat ons tot een bezienswaardigheid maakte. We zijn minimaal 10x met mensen op de foto gegaan en het aantal “sneaky” foto’s van ons was nog meer. Het schijnt zo te zijn dat voor bepaalde Indonesiërs het geluk brengt als ze met een “blanke” op de foto gaan, kinderen die niet willen worden er huilend bij gesleept omdat ze met ons op de foto moeten van hun ouders....apart maar waar; komen we later deze reis nog achter.

Na de strandwandeling / fotosessie zijn we met de auto vertrokken richting Wonoboso. Een rit van een kleine 7 uur. We hebben inmiddels ook besloten dat we na deze tour niet meer verder reizen met onze gids Dadan. Hij begint ons een beetje te irriteren en zijn wil/bedachte activiteiten steeds meer op te dringen. In Wonoboso aangekomen slapen we in een hotel wat in de jaren 30 een verblijf was voor Nederlanders die op Java werkten, mooi hotel.


Maandag 23 juni 2014

Vanochtend vertrekken we om 7:30 uur naar het Dieng Plateau wat in ons reisprogramma is opgenomen op advies van Dadan. Eerst bezoeken we een paar kleine tempels, vervolgens een krater met pruttelende modderpoelen en daarna nog een mooi blauw gekleurd meertje. Op zich leuk, maar om nou te zeggen spectaculair en dit hadden we niet willen missen, nee niet echt.

Vanaf het Dieng Plateau vervolgen we onze weg richting de Borobudur. Onderweg staat nog een bezoek aan een fabriekje wat zilver bewerkt gepland door Dadan, maar aangezien ons dit allebei niet zo heel erg boeit besluiten we dit te skippen. Bij de Borobudur slapen we in een mooi hotel op nog geen 150 meter van deze mooie Boeddhistische tempel. We nemen afscheid van Dadan en chauffeur Adé en gaan de Borobudur bezoeken.

De Borobudur is als gezegd een Boeddhistische tempel gebouwd tussen 750 en 850 na Christus en is de grootste toeristische trekpleister van Indonesië. Niet alleen buitenlandse toeristen maar ook veel Indonesiërs komen naar deze tempel, in de vakantieperiode zelfs 90.000 bezoekers per dag! Veel van deze Indonesiërs hebben of nooit “blanke” mensen gezien of willen met je op de foto omdat dit geluk brengt. Bleef het op het strand bij een tien foto’s, hier zijn we een keer of 30 op de foto gegaan (keer meerdere fototoestellen), soms met complete schoolklassen of families...Echt ongelooflijk en voor ons min of meer onbegrijpelijk, maar goed de mensen hier zijn er super blij mee en bedanken je uitgebreid.

De tempel zelf is echt indrukwekkend en absoluut de moeite waard om te bezoeken. Door de hordes toeristen is het wel moeilijk om foto’s te maken waar geen mensen op staan, maar Leonie heeft hier gelukkig aardig oog voor. Bovendien verlieten we als één van de laatsten het complex waardoor we nog mooi wat foto’s konden schieten.

‘s Avonds in het hotel een hapje gegeten en voetbal op onze hotelkamer gekeken. Helaas hier in de buurt geen café waar dit uitgezonden werd.


Dinsdag 24 juni 2014

Na een kort nachtje zijn we om 6:00 opgestaan om in alle vroegte de Borobudur net na zonsopgang te zien en op een moment dat er (iets) minder toeristen zijn. Na een half uurtje hadden we het al wel weer gezien en hebben we ontbeten bij ons hotel. Daarna met de taxi door naar Yogyakarta.

In Yogyakarta hebben we een guesthouse geboekt midden in de backpackers wijk Sosrowijayan. De kamer is netjes, met airco, badkamer en inclusief ontbijt voor € 15,-. Eerst hebben we de toer naar de Bromo en Ijen vulkaan geboekt en vervolgens zijn we met de riksja de stad gaan verkennen. We hebben o.a. de vogeltjesmarkt bezocht, waar je niet alleen vogels maar ook slangen, vleermuizen, uilen, honden puppies, kittens etc, etc. kan kopen. Af en toe wel zielig om te zien, gelukkig voor de Indonesiërs hebben ze hier geen Partij voor de Dieren...

’s Middags hebben we Fort Vredeburg bezocht, in 1765 gebouwd door de Nederlanders in de tijd van de kolonisatie en dient nu als museum voor de strijd voor de Indonesische onafhankelijkheid. Wel interessant om deze geschiedenis te zien. Rondom Vredeburg was het een drukte van belang en hebben we een tijdje op een bankje gezeten om alles “rustig” te aanschouwen. Hier kwam niet veel van terecht omdat we weer verschillende keren op de foto moesten of omdat de hele studentenfaculteit Engels de stad was ingestuurd om hun Engels te oefenen op toeristen in een 10 minuten gesprek. Na drie van dit soort gesprekjes hadden we het wel gezien en zijn we terug naar ons hotel gegaan.

Morgen vervolgen we onze reis met een minivan naar de Bromo vulkaan (reis van 10 uur). Helaas was deze minivan de enige optie, aangezien de trein al volgeboekt is t/m zaterdag. Hopelijk valt deze reis mee. Vanavond vroeg naar bed omdat er een aantal nachtelijke tours op het programma staan.